καταθαρσώ

καταθαρσῶ, -έω (AM, Α και αττ. τ. καταθαρρῶ)

μσν.

δίνω θάρρος

αρχ.

1. έχω πεποίθηση, εμπιστοσύνη

2. κάνω κάποιον τολμηρό

3. φέρομαι τολμηρά και θαρραλέα εναντίον κάποιου

4. παθ. καταθαρσοῡμαι, -έομαι

(για έγγραφο) έχω βεβαίωση, κύρωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + θαρσῶ «ενθαρρύνω» (< θάρσος)].